Αμηνόρροια είναι η κατάσταση η οποία χαρακτηρίζεται από την απουσία εμμήνων ρύσεων.

Διακρίνουμε την πρωτοπαθή αμηνόρροια όπου ουσιαστικά δεν ξεκινάνε ποτέ οι καταμήνιοι κύκλοι και την δευτεροπαθή αμηνόρροια όπου κατά την εφηβεία εμφανίζονται κύκλοι περιόδου, οι οποίοι μετά σταματάνε.

Η αμηνόρροια είναι φυσιολογική πριν την έναρξη της εφηβείας, κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, του θηλασμού και μετά την εμμηνόπαυση. Μερικές συνθήκες προκαλούν αποκλειστικά πρωτοπαθή αμηνόρροια όπως:

Εκ γενετής ανατομικά ελαττώματα της μήτρας και των σαλπίγγων,

Χρωμοσωμιακές ανωμαλίες, όπως σύνδρομο Turner (παρουσία ενός χρωμοσώματος Χ αντί δύο), ενώ άλλες προκαλούν μόνο δευτεροπαθή αμμηνόροια: PCOS, μύλη κύηση, σύνδρομο Asherman (δημιουργία ουλώδους ιστού στην ενδομήτρια κοιλότητα) ως αποτέλεσμα χειρουργικής επέμβασης ή λοίμωξης) και χρήση διαφόρων φαρμακευτικών σκευασμάτων (οπιοειδή, κοκαίνη, ΧΜΘ φάρμακα, αντιψυχωσικές-αντικαταθλιτικές ουσίες και αντισυλληπτικά),

Διάφορες στρεσογόνες καταστάσεις όπως για παράδειγμα η υπερβολική σωματική άσκηση, ακραίες δίαιτες, νευρική ανορεξία, μπορούν να προκαλέσουν μέσω μείωσης της έκκρισης των υποφυσιακών παραγόντων αναστολή της περιόδου. Η πρωτοπαθής αμηνόρροια διαγιγνώσκεται όταν μετά την ηλικία των δεκαέξι ετών δεν υπάρχουν κύκλοι.

Επίσης, κορίτσια στα οποία δεν αναγνωρίζονται σημεία έναρξης της ήβης (αύξηση του όγκου του μαστού, ειδική τριχοφυία, αύξηση του ύψους) μέχρι την ηλικία των δεκατριών ετών ή που δεν παρουσιάζουν καταμήνιους κύκλους για διάστημα 5 ετών μετά από τα σημεία έναρξης της ήβης, θα πρέπει να εκτιμηθούν για σχετικά προβλήματα.

Από την άλλη πλευρά η δευτεροπαθής αμηνόρροια αναγνωρίζεται όταν μία γυναίκα αναπαραγωγικής ηλικίας η οποία προηγουμένως είχε ομαλούς ή ανώμαλους κύκλους, αναφέρει απουσία έμμηνων ρύσεων για τουλάχιστον 6 μήνες (φυσικά πρέπει να αποκλειστεί η περίπτωση της εγκυμοσύνης).

Επομένως μία λεπτομερής φυσική εξέταση είναι πολύ σημαντική ενώ η μέτρηση ορμονών στο αίμα, MRI εγκεφάλου για την περιοχή της υπόφυσης, CT ή U/S έλεγχος των ωοθηκών βοηθάνε στην επιβεβαίωση της διάγνωσης.

Η θεραπεία διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση και εξαρτάται από την υποκείμενη νόσο που προκαλεί την αμηνόρροια (π.χ. αφαίρεση ενός όγκου ή η χορήγηση προγεσταγόνων ή οιστρογόνων σε κορίτσια στα οποία η έμμηνος ρύση δεν εμφανίστηκε ποτέ).